- assequor
- as-sĕquor ( ads-, Fleck., B. and K., Halm), sĕcūtus (or sĕquutus; v. sequor), 3, v. dep., to follow one in order to come up to him, to pursue.I.A.. In gen. (only ante-class. in the two foll. exs.): ne sequere, adsequere, Plaut. Fragm. ap. Varr. L. L. 6, § 73 Müll.:B.
Adsequere, retine,
Ter. Phorm. 5, 8, 89.—Far more freq.,Esp., to reach one by pursuing him:II.sequendo pervenire ad aliquem: nec quicquam sequi, quod adsequi non queas,
Cic. Off. 1, 31, 110.—Hence, to overtake, come up with a person or thing (with the idea of active exertion; while consequi designates merely a coming up with, a meeting with a desired object, the attainment of a wish; cf. Doed. Syn. III. p. 147 sq. According to gen. usage, adsequor is found only in prose;but consequor is freq. found in the poets): si es Romae jam me adsequi non potes, sin es in viā, cum eris me adsecutus, coram agemus,
Cic. Att. 3, 5; [p. 178] poët. ap. Cic. Tusc. 1, 39, 94:Pisonem nuntius adsequitur,
Tac. A. 2, 75.—In the histt. also absol.:ut si viā rectā vestigia sequentes īssent, haud dubie adsecuturi fuerint,
Liv. 28, 16:in Bruttios raptim, ne Gracchus adsequeretur, concessit,
id. 24, 20:nondum adsecutā parte suorum,
arrived, id. 33, 8; Tac. H. 3, 60.—Trop.A.To gain, obtain, procure:B.eosdem honorum gradus adsecuti,
Cic. Planc. 25, 60:immortalitatem,
id. ib. 37, 90:omnes magistratus sine repulsā,
id. Pis. 1, 2; so Sall. J. 4, 4:regnum,
Curt. 4, 6 al.:nihil quicquam egregium,
Cic. de Or. 1, 30, 134; id. Verr. 2, 1, 57:quā in re nihil aliud adsequeris, nisi ut, etc.,
id. Rosc. Am. 34, 96:adsecutas virtute, ne, etc.,
Just. 2, 4.—To attain to one in any quality, i. e. to come up to, to equal, match; more freq. in regard to the quality itself, to attain to:III.Sisenna Clitarchum velle imitari videtur: quem si adsequi posset, aliquantum ab optimo tamen abesset,
Cic. Leg. 1, 2 fin.:benevolentiam tuam erga me imitabor, merita non adsequar,
id. Fam. 6, 4 fin.; so id. ib. 1, 4 fin.:qui illorum prudentiam, non dicam adsequi, sed quanta fuerit perspicere possint,
id. Har. Resp. 9, 18:ingenium alicujus aliquā ex parte,
Plin. Ep. 4, 8, 5: ut longitudo aut plenitudo harum multitudinem alterius adsequatur et exaequet, Auct. ad Her. 4, 20.—Transf. to mental objects, to attain to by an effort of the under standing, to comprehend, understand:ut essent, qui cogitationem adsequi possent et voluntatem interpretari,
Cic. Inv. 2, 47, 139:quibus (ratione et intellegentiā) utimur ad eam rem, ut apertis obscura adsequamur,
id. N. D. 3, 15, 38:ut scribas ad me, quid ipse conjecturā adsequare,
id. Att. 7, 13 A fin.:Quis tot ludibria fortunae... aut animo adsequi queat aut oratione complecti?
Curt. 4, 16, 10; Sex. Caecil. ap. Gell. 20, 1, 5:quid istuc sit, videor ferme adsequi,
Gell. 3, 1, 3:visum est et mihi adsecuto omnia a principio diligenter ex ordine tibi scribere,
Vulg. Luc. 1, 3:adsecutus es meam doctrinam,
ib. 2 Tim. 3, 10; ib. 1 Tim. 4, 6.► Pass. acc. to Prisc. p. 791 P., but without an example; in Cic. Verr. 2, 2, 73 fin., instead of the earlier reading, it is better to read, ut haec diligentia nihil eorum investigare, nihil adsequi potuerit; cf. Zumpt ad h. l., and Gronov. Observ. 1, 12, 107; so also B. and K.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.